Дуу дуулдаг байсан хүүхдүүд аажмаар гудамжны хулгай руу үсэрсэн. Сэргэлэн хүүхдүүд энэ нийгмээс гуйлга гуйж үзсэн. Дуулж үзсэн. Уйлж өрөвдүүлж үзсэн. Яасан ч бай тэд нартай бид нар гудамжны байдлаар нь л авч үзсэнээс болж нийгмээс өшөө авах сэтгэгдэл төрсөн. Дуу дуулахад өдөрт 4500-12000 олно. Баярын өдрүүдээр 20,000-45,000 төгрөгнөөс буухгүй. Харин хулгай хийж сурвал өдөрт 100,000-2,000,000 хийх боломжтой. Монголын хамгийн том халаасны хулгайн бүлэг 3, 4- р хороололын эцсийн Харахуй хэмээх газраас эхэлсэн. Одоо орлогоороо тэргүүлдэг нь 3,4-р хороолол. Хоёрт, 1-р хороолол орно. Гуравт, Сансар. Дөрөвт,  Нарантуул болон бусад зах гэж хуваагдана. Арга хэрэгслүүд нь улам нарийн болсон. Цагдаа хамаатантай болон цагдаатай тохиролцоно. Мөн баригдсан ч нэг сар албадан ажил хийх болон 3 сар хоригдох хуультай тул сэтгэл амар хулгай хийж боломж эдгээр хүүхдүүдэд бүрдсэн. Өөгшүүлдэг Тэдт мэтийн байгуулгууд ч гэсэн олноор бий болсон. Хамгийн томыг нь Ёндоо буюу овгор гэнэ. Овгорын суудалд хүрэхийн тулд халаасны хулгайч нар багагүй  урт замыг туулна. Хийсэн ажлаа үнэлүүлэх ганц арга нь дусаал. Дусаал гэдэг нь хулгайлсан мөнгөний хувийг хэлнэ. Цагдаа болон дэмждэг хүмүүс, Ёндоо нартаа овоо дусаал өгч чадвал хурдан дээшлэхээс гадна асуудлыг маш хурдан шийдхэд тустай. Миний мэдэхийн 6 залуу буюу Ёндоо нар одоо гадаадад амьдарч байна. Зөвхөн миний мэдэхийн шүү. Анх ээж нь орцны жижүүр байж байгаад өнгөрцөн. Бүтэн өнчин тул ийм зам руу гудамжинд гарсан залуу одоо гадаадад интернэт зуучлалын дэлгүүр нээсэн шигээ амьдарч байна. Швецайртаа бүлэг нээгээд бүлгээ амжилттай удирдаж, Монгол руу захиалгын бараа нийлүүлсээр л байна. Нээх бахархсан даа биш шүү. Зарим траншейнынхан Хонг Конгруу гарсан. Тэндээ мөн л гар утасны 3-4 бүлэг байгуулсан. Тэдигийн зарим гарууд Хонг Конгоос утсаа авдаг бөгөөд тэндээ буудал олон хоногоор захиалж тусгай бүлгүүдэд захиалга өгнө.  Iphone5 болон бусад Самсунгын утаснуудыг тэдгээр бүлгүүд л зах зээлийн үнээс нь хямд олж өгч чадна. Үлдсэн хулгайчид нь Монголдоо халаасаа ухсаар л байгаа. Мөн гэртээ буцсан ч тохиолдол байна. Сайхан амьдарч байгаа гудамжнынхан ч байна. Нэг Солонгост ажилладаг байсан залуу Монголдоо ирээд 12 ширхэг тавилгын тоног төхөөрөмж оруулж ирсэн. 35 Монгол гэр бүрэн тавилгатай хийлгээд гудамжны архичдыг өөд нь татсан байгаа юм. Гол нь цалин өгөхгүй. Хоол өгнө. Дулаан байлгана. Гэр өгнө. Хүүхдүүдийг нь сургуульд сургана. Тэнд одоо 49 өрх айл амьдарч байгаа. Захирлыгаа бурхан шиг шүтдэг. Хайрладаг. Хэн хэндээ сайхан л ажил. МҮОНРТ-гээр нэвтрүүлэг хүртэл гарсан. 8 жил Хар хорин дээр архи уугаад дараа нь энэ залуутай нэгдэж сураггүй болсон охин хүүгээ олж авсан, үйлдвэрээс нь 80,000 цалин өгдөг, хүүхдүүд нь сургуульд гээд л нулимс дуслуулан баярлан хүүхэн залуу хоёр ярьж л байсан. Гэтэл бас Монголын бүх хүүхдийн аав хэмээн хүндлэгддэг, яралзсан сайхан цагаан шүдтэй буурал, хүүхдийн асрамжийн газрын дарга хүүхдүүдийг Хятадад зусланд амраана хэмээн аваачиж ногоон талбай дээр маш олон хоног хоол ундгүй ажиллуулсан. Нэг сэргэлэн сурагч нь Монгол руу холбоо барьж аврагдсан тухай бас саяхан мэдээлж л байсан. Энэ мэт хүүхдийн төлөө гэж итгэж байсан, удирдаж байсан хүн нь өөрөө ийм зүйл хийхээр бид нар хэнд итгэх болж байна? Сайхан сайхан дуу дуулж, сансрын нисгэгч болох мөрөөдөлтэй хүүхдүүд хаачив ?