Хүн, идэхгүй бол өлсөөд үхчихнэ. Гэхдээ бас хэт их идвэл өвчин болно.

-Тэгвэл хэсэг мацаг барьж үзвэл ямар вэ?

Олон хүмүүс ийм сонголт хийдэг ч, ихэнх нь өөдрөг хандлагаар бус, гутарч цөхрөхдөө тэгдэг. Анагаах ухааны бүхий л дэвшилтэт арга технологиудыг туршаад аргаа барсан хүмүүс голцуу гомдлын мөр хоолоо сойж үздэг.

1918 он. Үе мөчний өвчтэй (Rheumatic fever) нэгэн залуу түрдэг тэргэнцэр дээр залрахдаа тулжээ. Гэвч хоёр ч удаагийн хоол сойлтын дараа дохиулсан юм шиг л босоод ирж. Тэрээр хоол сойлтыг эмчилгээний шинэ арга болгон судалсаар, Германы алдарт Buchinger клиникийг байгуулж, өдгөө тэр нь 60 жилийн бахархам түүхээрээ гайхуулж байна. (Герман хүмүүсийн 15%-20% нь дээрх эмчилгээнд ямар нэг хэлбэрээр хамрагдсан байдаг гэнэ. Гайхалтай биш гэж үү?) Buchinger клиник жилдээ дундажаар гадна дотны 2,000 орчим өвчтөн хүлээж авдаг ба, үхлээ хүлээсэн нэгнээс авахуулаад, биеэ сувилуулах төдий зүсэн зүйлийн хүмүүс ирдэг гэнэ.

...Банкны ажилтан Баре идэж уух нь дэндсээр, сүүлдээ цусны шинжилгээ нь авах юмгүй гарчээ. Buchinger клиникт ирсэн хойноо ч баргар царайгаа нуусангүй.

– Яаж 3 долоо хоног хоолоо сойх юм бэ? Би чинь зөвхөн идэхийн төлөө бүх Европыг ч тойроход бэлэн хүн.

Buchinger–ийн эмчилгээний програм 1-3 долоо хоног үргэлжилдэг. Гэвч хоол сойход хамгийн хэцүү нь эхний 2-3 хоног л байдаг гэнэ. Энэ үеийг acidosis гэх бөгөөд, цусан дах хүчиллэг шинж ихсэхэд толгой өвдөж, дотор муухайрч, цуцамтгай болгодог аж. Эмчийн хэлж буйгаар бие махбод гэнэтийн том өөрчлөлтийг хүлээж авах явц тиймэрхүү зовиуртай байдал болж илэрдэг юм байх. Гэвч энэ нь түр зуурынх бөгөөд, дундажаар 24-36 цагийн дотор арилдаг байна. Эмнэлэг мэдээж acidosis үеийг давах үед нь байнга шээсний шинжилгээ хийж, аюулгүй байдлыг хангана. Мөн өдөрт 2 удаа жүүс юм уу шөл уулгана(өдрийн 250 ккал).

- Acidosis–ийг л давчихвал агуй шиг хоосон гэдэс аажмаар тайвширч ирдэг
гэж биеэр үзсэн хүмүүс хоолой нийлүүлнэ. Acidosis-ийн үед биед хуримтлагдсан хорт бодисууд ялгарах нь ялгарч, задрах нь задардаг ба, түүнээс цааш бие цэвэршиж, тамир тэнхээ нь эргэж сэргэдэг аж. Бие цэвэршсэнээс болдог юм уу, ухаан санаа ч сэргэлэн тунгалаг болдог гэнэ.

Нөгөө Баре гуай ч амжилттай програмаа дуусгалаа. Гэвч тайвширах болоогүй. Хоол сойсны дараах замбараагүй идэх нь эмчилгээний үр дүнг бүрэн унтрааж, аюул даллах шалтгаан ч болдог. Хоолноос хөндийрсөн биеийг буцааж хоолонд дасгах нь нэн чухал үе шат бөгөөд, маш нарийн дэглэм дор явагдах ёстой.

Анхны хоол сойлтоор Баре гуайн элэгний хэмжээ ердийн төвшинд очиж, цусны шинжилгээний хариу ч хэвийн болжээ. Тэрээр биеэ тогтмол цэвэрлэхийн тулд жил болгон ирдэг болсон гэнэ.
– Мацаг барих нь бидний төсөөлдөгөөс чанх эсрэг эд байдаг юм байна. Хүний тамир тэнхээг барах биш, харин ч ариутган цэвэршсэн мэт мэдрэмж төрдөг.
Хоолгүй үед хүний бие өөрийнхөө уургийг идэж эхэлдэг. Тэрхүү уураг гол төлөв хүний булчингаас ялгарах бөгөөд, зүрх ч бас булчин тул, уурагныхаа талыг барахад л үхэлд хүргэдэг. Тэгэхээр энэ механизмыг жаахан өнгийж үзье.

Хүнийг тэтгэдэг энергийн гол ундрага нь глюкоз, өөх, уураг гурав юм. Глюкоз  бол хамгийн гол энергийн ундрага боловч дороо шавхагддаг. Ганц өдөр хоосон явахад л картын бараа шиг ховордох ба, ходоод хонхолзож бензинээ нэхнэ. Энэ үед бие уурагнаас глюкозыг гаргаж ашиглана. Үүнд бие өөрийн уурагаа зарцуулна. Зэрэгцээд өөхнөөс ч бас глюкозыг орлуулах Кетон гээчийг гаргаж авна. Кетон биет нь өөх задлагч үйлдвэр болох элгэн дотор үйлдвэрлэгдэх бөгөөд, голцуу тархийг тэжээлээр хангана.

Хоолоо сойсноор хүний биед амин чухал уураг маань багасах нь маргаангүй боловч, өөх ч бас зарцуулагддагийг анхаар. Тэгвэл энэ хоёрын зарцуулагдах баланс нь ямархуу байдаг бол?

Үүн дээр бидэнд туслахаар гарч ирэх баатар нь өмнөд туйлын Хаан буюу Оцон Шувуу юм. Мөсөн дээр мацаг барьдаг хачирхалтай шувууд..

Эмэгчин оцон шувуу өндөглөсөний дараа, эрэгчингүүдэд өндөг дарах даалгавар ноогдоно. Хахир өвлийн бүтэн 4 сар, эрчүүд салтаандаа бас дахин нэг шарик хавчуулж ганхийлгүй гозойно. Ганхийх юм бол эмзэгхэн өндөг хөлдөж орхино.

Гайхамшигтай нь, энэхүү мүглэнгийн 4 сардаа эрчүүд юу ч идэхгүй. Гэхдээ, бодь мөрийн зэрэг хөөж бясалгах гэсэндээ биш л дээ. Ердөө л тэдэнд идье гэсэн ч юу ч байхгүй. Дөнгөж амаржсан хүүхнүүд далай орж хэдэн загас шүүрдчээд буцаж ирэх гэсээр байтал 4 сар өнгөрчихдөг хэрэг.

За тэгээд, энэ хооронд бурханы олон шавь нарын маань бие махбод нь яаж байна вэ гэвэл: мэдээж хэрэг глюкоз аль хэдийн тасарсан. Ингээд уураг өөх хоёрын ээлж. Гэхдээ уураг нь амь насанд илүү чухал тул, аль болох хэмнэлттэйгээр зарцуулагдаж, болж л өгвөл өөхийг хайлуулна. Үнэхээр ч хаан пингвин нь дээд зах нь 100 өдөр зөвхөн өөхөөрөө гол зогоох чадвартай. Гэвч өөхний нөөц 20%-аас доошилбол уургаа хэрэглэхгүй гээд яах билээ. Хөлдөөд үхчихгүйн тулд. Гэвч дээр хэлсэнчилэн, уурагныхаа талыг хэрэглэхэд шууд үхэлд хүрнэ. Тэгэхээр 4 сарын үлдсэн 20 хоногт, уураг түрүүлж дуусах уу, хүүхнүүд түрүүлж ирэх үү гэдэг л эрчүүдийн хувь заяаг шийдэх болно. Мэдээж эрчүүд энэхүү дээсэн дөрөөний голцуу наана нь үлдэж ирсэн нь оцон шувууны түүхээс илэрхий.

  Оцон шувууны хувьд, мацаг барих хугацаандаа зарцуулсан энергийн эх үүсвэрийн 96% нь өөх, дөнгөж 4% нь уураг байдаг байна. Өөрөөр хэлбэл уурагтаа төдийлөн гар хүрээгүй гэсэн үг. Тэгвэл энэ чадвар зөвхөн хаан оцон шувуунд байдаг эд юм болов уу?

Ингээд эрдэмтэд шалавхан туршилт хийж, нөгөө л хөөрхий хархнуудынхаа үйлийг үзнэ. Тэгтэл хархнууд ч бас пингвинээс дутахгүй чадвартай бололтой.
- Өлсгөлөнгөөс амьд мултрахын төлөөх энэ чадвар, арай бүх амьд амьтдад байдаг нийтлэг шинж юм биш биз?
- Хэрвээ хүн ч гэсэн ийм чадвартай бол??
170 см өндөртэй, 70 кг жинтэй ердийн насанд хүрсэн хүнд, ойролцоогоор 15кг өөх байдаг. Энэ нь эрүүл хүнийг 40 хоног амьд явахад хангалттай хэмжээ гэсэн үг. (Гэвч, онолын шалтгаанаар хүн дээр ийм туршилт хийж болохгүй)

Дэлхий дээр амьдрал үүссэнээс хойш тоолсон ч, өнөөгийн хүн шиг хоолоор элбэг дэлбэг байгаа нь туйлын ховор тохиолдол юм.
Уул нь бол  хүнс тасрах нь, харин ч байх ёстой тулга тойрсон асуудал байдаг бөгөөд, өлсгөлөнг тэсвэрлэж чадаагүй амьтад нь дараагийн төрөлдөө буухиаг дамжуулдаг жамтай.

- Хувьсалын түүхэнд, тухайн зүйл амьтаны устах уу үлдэх үү гэдэг нь, ердөө өлсгөлөнг тэсвэрлэж чадах хоногийн уртаар хэмжигдэж ирсэн гээд хэлсэн ч хилсдэхгүй.

Зөвхөн хүний түүхийг аваад үзсэн ч, "тогтмол цагаар хооллож, хөргөгчөөрөө дүүрэн хүнс нөөцөлдөг өнөө цагийн хүний амьдрал нь" цоо шинэ хэмнэл бөгөөд, дөнгөж саяхнаас шүү дээ. Энэ өнцөгөөс харвал өнөө цагийн хүний бие махбод өлсгөлөнг тэсэх болов уу гэхээсээ, цаг ямагт хивж байдаг цатгалан амьдралын хэмнэлдээ тэсэх болов уу гэдэг нь илүү том асуултын тэмдэг юм.

Гэвч дээр хэлсэнчлэн, хүмүүний түүх урт, хөргөгчний түүх богинохон. Уртаас урт бичлэгтэй "генийн ой санамж"-д маань, өлсгөлөн цагийн дурсамжууд одоо ч хадгалагдсаар бий аж. Харин ухамсар мартаж орхисон тэрхүү ой санамжийг мацаг барилт буцааж сэргээдэг байна.

Гэнэт тэжээлгүй орчинд орсон хүний ген тэр дор нь "Онцгой байдал" зарлана.
Үүнийг нь генийн мэдээ дамжуулагчид болох RNA бүх биед дамжуулна. Тэгэнгүүт зарим хэсгийн үйл ажиллагаа идэвхижиж, зарим газраар хумигдаж, ерөнхий байдлаараа бие махбод маань хамгаалах өрөлт авдаг байна. Энэ нь ёстой нөгөө хуучны дурсамжийг гэнэт санан сэрсэн цочир өөрчлөлт бөгөөд, туйлын талархам арга хэмжээ юм. Одоо ч гэсэн ген нь, өлсгөлөн гэдэг вариантыг марталгүй тооцоолсон хэвээрээ байдаг байна.

Хамгаалалтын дэглэмд шилжсэн биеийн эд эсүүд эгшин зуур гайхалтайгаар хүчирхэгжинэ. Үүнийг хоолыг нь сойсон хулгануудын туршилтаас ажиглаж болно.